Wat rond zwieren

Kiara liep wat verveeld door het savanne. Opeens hoorde ze iets. ''Wie is daar?'' vroeg Kiara.

Zira kwam uit de bosjes gesprongen en gromde. ''Jij hebt wel lef om bij mijn zoon in de buurt te zijn'' gromde ze.

''Poesje, hoepel toch op'' zei Kiara droog. ''Kan ik niet voor een keertje met rust gelaten worden?'' zei Kiara geirriteert en liep gewoon koppig verder en ging ondertussen zingen, het kon haar niks schelen dat Zira er was of niet.
(Het liedje: http://nl.youtube.com/watch?v=ZHEec8d9NnY )

Zira sprong voor haar en brulde. ''Als Kovu het niet doet dan doe ik het wel'' gromde ze En sprong naar haar toe. Ze pakte haar bij haar keel.

''Dat zei de vorige keer ook al poesje'' zei Kiara en rolde met haar ogen. Ze probeerde Zira dan van haar te krijgen en sprong even later ineens 2 meter van haar vandaan en brulde.

''Maar dit keer zal ik het afmaken'' brulde ze en rende op haar af. Maar voor ze Kiara kon pakken sprong er iets voor Kiara.

Het was Kovu. Hij brulde en keek Zira strak aan.

''Kovu?!'' riep Kiara blij. Ze was heel blij dat ze hem op dit moment zach. Daarna keek ze naar Zira. ''Geef het maar op met die irri plannetjes van je!'' riep Kiara bot.

''verrader!'' brulde Zira en gromde. ''je zult spijt krijgen'' gromde Zira. En sprong naar Kovu. Ze pakte hem bij de keel En gaf hem een klap.

Kovu kreunde even. Maar duwde haar daarna van zich af. En gaf haar een klap terug. ''ik ben niet zoals Scar'' gromde hij.

Kiara rende ineens woedend op Zira af en beukte haar bij Kovu af. ''Je laat hem met rust'' schreeuwde Kiara kwaad.

''wacht Kiara dit is iets tussen Zira en mij'' zei hij en keek Zira strak aan.

Zira gromde. En gaf Kovu weer een klap. ''Jij zou koning worden net zoals Scar jij bent zijn zoon maar je hebt ons verraden'' brulde ze en beukte hem hard tegen een rots aan.

Kovu kreunde even. Een stukje van de rots was puntig en stook half in de rug van Kovu. Kovu was bewusteloos.

''Ok, als het je echt niet lukt Kovu heb ik je wel'' zei Kiara bijna onhoorbaar en gromde naar Zira.

Zira keek hem nog even strak aan. En keek daarna naar Kiara. ''wacht maar af binnenkort zal er een grote oorlog plaats vinden'' zei Zira en lachtte vals daarna liep ze weg. En verdween in de bosjes.

Kovu lag tegen de rots aan. Er liep bloed uit zijn rug door het puntige rots stukje.

''Pff, het zal wel stomme domme lompe Zira!'' riep Kiara kei hard nog na. () daarna rende ze meteen naar Kovu toe. ''Toe, kom bij'' zei Kiara en liet een traan over haar wang rollen, en die traan ging op Kovu.

Kovu werdt langzaam wakker. En deed zijn ogen langzaam open. Hij zag Kiara. En glimlachtte vaagjes.

''Kovu!'' riep Kiara blij en gaf hem voorzichtig een klein likje en begon te blozen. ''Waarom deed ik dat nou weer?'' dacht Kiara en glimlachte terug.

Kovu bloosde een beetje en stond moeizaam op. Hij zuchtte diep.

''Wat heb jij pech met je moeder he?'' vroeg Kiara meelevent (XD) en kreeg even later wat trek.

Kovu gromde lichtjes. ''ik kan het niet geloven maarja ze is nou eenmaal een slechtte leeuw en de leider van het gebied dus ze heeft geen andere keus'' zei hij en ging weer liggen.

''Maar in dit gebied is ze gewoon een slechte leeuw en ze mag eigenlijk hier helemaal niet komen ofanders ga ik lekker naar haar gebied'' zei Kiara droog. ''Grapje ik ga niet naar dat slechte gebied hoor, want ik wil niet weer problemen krijgen'' zei Kiara daarna.

''eigenlijk mag ik hier dus ook niet komen'' zei Kovu en stond op.